Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

omnis Minervae homo

  • 1 Minerva

    ae f.
    1) Минерва, любимая дочь Юпитера, родившаяся из его головы, девственная богиня-покровительница наук и искусств, мирной городской жизни, ремесел, но тж. войны (отожд. с греч. Афиной)
    Minervae promunturium L, O — Минервин мыс, крутой мыс в Кампании, против Капреи
    invitā Minervā C, H — без внутренних побуждений, вопреки склонностям
    crassā (pingui) Minervā C, Col, H — просто, неискусно, грубовато
    sus Minervam (sc. docet) погов. Cяйца курицу учат
    2) поэт. прядение, ткачество V etc.
    3) масличное дерево, олива O

    Латинско-русский словарь > Minerva

  • 2 Minerva

    Mĭnerva (old orthogr. Menerva, like magester, leber, etc., acc. to Quint. 1, 4, 17), ae, f. [from the root men, whence mens, memini, moneo, etc.; v. infra], a Roman goddess, identified with the Grecian Pallas Athene, the daughter of Zeus, and the goddess of wisdom, of sense and reflection, of the arts and sciences, of poetry, and of spinning and weaving: Minerva dicta, quod bene moneat. Hanc enim pagani pro sapientiā ponebant; Cornificius vero, quod fingatur pingaturque minitans armis, eandem dictam putat, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.; cf. Cic. N. D. 1, 30, 180; 3, 23, 59; Varr. L. L. 5, § 74 Müll.:

    daedala, Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. daedalam, p. 68: Minerva nostra, custos urbis,

    Cic. Fam. 12, 25, 1:

    Minerva Iliensis,

    Ulp. Fragm. 22, 6:

    Aristoteles... Minervam esse Lunam probabilibus argumentis demonstrat,

    Arn. 3, 31.—Prov.: pingui or crassā Minervā aliquid facere, without art, skill, or learning, plainly, rudely, Col. 1 praef. § 33; Cic. Lael 5, 19:

    rusticus crassā Minervā,

    Hor. S. 2, 2, 3:

    invitā Minervā,

    contrary to the bent of one's genius or natural abilities, against the grain, Hor. A. P. 385: quia nihil [p. 1146] decet invitā, ut aiunt, Minervā, id est adversante et repugnante naturā, Cic. Off. 1, 31, 301:

    sus Minervam (docet),

    a stupid man will instruct a wise one, Cic. Ac. 1, 5, 18:

    omnis Minervae homo,

    jack - of - alltrades, Petr. 43, 8: MINERVA MEDICA, i. e. medicina, the goddess of health, Inscr Rein. 11, 81:

    fecit ex ebore aeque Minervam,

    a statue of Minerva, Plin. 34, 8, 19, § 54. — Transf.
    A.
    A working in wool, spinning and weaving:

    tolerare colo vitam tenuique Minervā ( = telā, lanificio),

    Verg. A. 8, 409; Ov. M. 4, 33; Prop. 2, 9, 5.—
    B.
    To form the name of a place.
    1.
    Minervae Arx, v. Minervius, II. B.—
    2.
    Minervae Promontorium, a promontory in Campania, to the south-east of Surrentum, the abode of the Sirens, now Punta della Capanella, Liv. 40, 18, 8; Ov. M. 15, 709.

    Lewis & Short latin dictionary > Minerva

  • 3 Minerva

    Minerva, ae, f. (etrusk. Menerfa od. Meurfa), eine römische Gottheit, identitch mit der griechischen Ἀθήνη, Tochter des Zeus, Göttin der Weisheit, des Verstandes u. Nachdenkens, der Künste u. Wissenschaften (des Spinnens, Webens, der Poesie usw.), auch des Krieges, insofern er mit Einsicht geführt wird, Erfinderin des Öls u. der Bearbeitung der Wolle usw., Varro LL. 5, 74. Cic. de nat. deor. 3, 53 u. 55. Ov. fast. 3, 815 sqq.: Minerva medica, Göttin der Heilkunst, Corp. inscr. Lat. 6, 10133. – sprichw., crassā Minervā od. pingui, ut aiunt, Minervā, von od. mit derbem, schlichtem Hausverstande, Hor. sat. 2, 2, 3. Cic. de amic. 19. Colum. 1. praef. 33: sus Minervam (docet), wenn ein Dummer einen Klugen belehren will, Cic. Acad. 1, 18: invitā Minervā alqd dicere, facere etc., ohne Geschick, ohne Beruf, Cic. de off. 1, 110. Hor. de art. poët. 385: non invitā Minervā, Cic. ep. 12, 25, 1: omnis Minervae homo, er war in allen Sätteln gerecht, er trieb's in jeder Weise, Petron. 43, 8. – meton. (poet.) = Wollarbeit (Spinnen, Weben usw.), Verg. Aen. 8, 409. Prop. 2, 9, 5 u. 4, 5, 23. Hor. carm. 3, 12, 5. Arnob. 5, 45. – / arch. Genet. Minerves, Fasti Philoc. im Corp. inscr. Lat. 12. p. 260. – Nbf. Menerva, Quint. 1, 4, 17. Corp. inscr. Lat. 1, 1457; 14, 4105: Dat. Menervai, Corp. inscr. Lat. 1, 1462. Dav.: a) Minervālis, e, die Mi nerva (d.i. Gelehrsamkeit u. Verstand) betreffend, artes, Tert. de spect. 11: M. munus = minerval (w. s.), Hieron. in epist. ad Ephes. 6, 4: magister M., Vorsteher des Minervadienstes, Corp. inscr. Lat. 5, 7462 u. 7565. – Plur. subst., Minervālia, ium, n., Festlichkeiten zu Ehren der Minerva, Serg. comm. in Donat. 434, 32 K. – b) Minervius, a, um, minervisch, cives Minervii, v. den Athenern, Arnob.: nomen, der Minerva, Arnob. – subst., Minervium, iī, n., α) ein Tempel der Minerva, Varro LL. 5, 47. Arnob. 6, 6. – β) Stadt u. Burg (arx Minervae, Verg. Aen. 3, 531) mit einem alten, ehemals reichen Tempel der Minerva, südl. von Hydruntum in Kalabrien, Seehafen, ältester Sitz der Salentiner, von den Römern 125 v. Chr. kolonisiert, j. Castro, mit dem Hafen Porto Badisco, Liv. 45, 16, 5. Vell. 1, 15, 4.

    lateinisch-deutsches > Minerva

  • 4 Minerva

    Minerva, ae, f. (etrusk. Menerfa od. Meurfa), eine römische Gottheit, identitch mit der griechischen Ἀθήνη, Tochter des Zeus, Göttin der Weisheit, des Verstandes u. Nachdenkens, der Künste u. Wissenschaften (des Spinnens, Webens, der Poesie usw.), auch des Krieges, insofern er mit Einsicht geführt wird, Erfinderin des Öls u. der Bearbeitung der Wolle usw., Varro LL. 5, 74. Cic. de nat. deor. 3, 53 u. 55. Ov. fast. 3, 815 sqq.: Minerva medica, Göttin der Heilkunst, Corp. inscr. Lat. 6, 10133. – sprichw., crassā Minervā od. pingui, ut aiunt, Minervā, von od. mit derbem, schlichtem Hausverstande, Hor. sat. 2, 2, 3. Cic. de amic. 19. Colum. 1. praef. 33: sus Minervam (docet), wenn ein Dummer einen Klugen belehren will, Cic. Acad. 1, 18: invitā Minervā alqd dicere, facere etc., ohne Geschick, ohne Beruf, Cic. de off. 1, 110. Hor. de art. poët. 385: non invitā Minervā, Cic. ep. 12, 25, 1: omnis Minervae homo, er war in allen Sätteln gerecht, er trieb's in jeder Weise, Petron. 43, 8. – meton. (poet.) = Wollarbeit (Spinnen, Weben usw.), Verg. Aen. 8, 409. Prop. 2, 9, 5 u. 4, 5, 23. Hor. carm. 3, 12, 5. Arnob. 5, 45. – arch. Genet. Minerves, Fasti Philoc. im Corp. inscr. Lat. 12. p. 260. – Nbf. Menerva, Quint. 1, 4, 17. Corp. inscr. Lat. 1, 1457; 14, 4105: Dat. Menervai, Corp. inscr. Lat. 1, 1462. Dav.: a) Minervālis, e, die Mi-
    ————
    nerva (d.i. Gelehrsamkeit u. Verstand) betreffend, artes, Tert. de spect. 11: M. munus = minerval (w. s.), Hieron. in epist. ad Ephes. 6, 4: magister M., Vorsteher des Minervadienstes, Corp. inscr. Lat. 5, 7462 u. 7565. – Plur. subst., Minervālia, ium, n., Festlichkeiten zu Ehren der Minerva, Serg. comm. in Donat. 434, 32 K. – b) Minervius, a, um, minervisch, cives Minervii, v. den Athenern, Arnob.: nomen, der Minerva, Arnob. – subst., Minervium, iī, n., α) ein Tempel der Minerva, Varro LL. 5, 47. Arnob. 6, 6. – β) Stadt u. Burg (arx Minervae, Verg. Aen. 3, 531) mit einem alten, ehemals reichen Tempel der Minerva, südl. von Hydruntum in Kalabrien, Seehafen, ältester Sitz der Salentiner, von den Römern 125 v. Chr. kolonisiert, j. Castro, mit dem Hafen Porto Badisco, Liv. 45, 16, 5. Vell. 1, 15, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Minerva

  • 5 Tausendkünstler

    Tausendkünstler, omnis Minervae homo. – praestigiator (Gaukler).

    deutsch-lateinisches > Tausendkünstler

См. также в других словарях:

  • Omnis Minervae homo. — См. На все руки …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • и швец, и жнец, и в дуду игрец — на все руки (и швец, и жнец, и в дуду игрец) Ср. Мастер на все руки: и литератор, и администратор, и оратор, и шулер. Тургенев. Дым. 1. Ср. Передрягина любили, потому что он был малый на все руки и имел бойкое перо. Когда требовалось мыслить… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • на все руки(и швец, и жнец, и в дуду игрец) — Ср. Мастер на все руки: и литератор, и администратор, и оратор, и шулер. Тургенев. Дым. 1. Ср. Передрягина любили, потому что он был малый на все руки и имел бойкое перо. Когда требовалось мыслить либерально он мыслил либерально; когда нужно было …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • На все руки(и швец, и жнец, и в дуду игрец) — На всѣ руки (и швецъ, и жнецъ, и въ дуду игрецъ). Ср. Мастеръ на всѣ руки: и литераторъ, и администраторъ, и ораторъ, и шулеръ. Тургеневъ. Дымъ. 1. Ср. Передрягина любили, потому что онъ былъ малый на всѣ руки и имѣлъ бойкое перо. Когда… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Kostverächter — * Er ist kein Kostverächter. Es schmecken alle Bissen. Auch in Bezug auf den Umgang mit Personen des andern Geschlechts, wenn keine grosse Strenge in der Auswahl beobachtet wird. Lat.: Omnis Minervae homo est. (Binder II, 2415.) …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • GALEA — I. GALEA an Lacedaemoniorum, ut vult Plin. l. 7. c. 56. an Aegyptiorum, ut Herod l. 4. an Curetum, ut Diod. l. 5. c. 15. inventum: a galero, quo multi antiquorum usi, dicta est, Varroni: aliis ex Graeco γαλέη quod ex felina pelle fiebant, vide… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»